Mapa - Miszkolc (Miskolc)

Miszkolc – czwarte co do wielkości miasto Węgier. Obecnie Miszkolc jest stolicą komitatu (odpowiednik województwa) Borsod-Abaúj-Zemplén. W 2015 roku liczba mieszkańców Miszkolca oscylowała wokół 160 tysięcy osób.

Miszkolc położony jest w odległości 185 km od Budapesztu (autostrada M3), 340 km od Krakowa (autostrada na Słowacji).

Miasto powstało po wschodniej stronie Gór Bukowych, w dolinach rzek Szinva, Hejő oraz Sajó, na pograniczu różnych regionów gospodarczych i krain geograficznych. Przez nizinę, na której łączą się rzeki Sajó, Bódva oraz Hornad, zwaną bramą miszkolcką, od pradawnych czasów przebiegają ważne szlaki handlowe i transportowe.

Obszar Miszkolca wynosi 236,66 km², z tego 58,0 km² to obszar wewnętrzny, a 178,66 km² obszar zewnętrzny miasta. Szerokość obszaru wewnętrznego w kierunku zachodnio-wschodnim wynosi 19 km, a w kierunku północno-południowym 10 km. Dzisiejszy obszar – na skutek ruchów skorupy ziemskiej – ma budowę schodkową. W kierunku ze wschodu na zachód na przestrzeni 30 km możemy zaobserwować cztery „schody”; różnica wysokości osiąga 800 metrów.

* Najwyżej położonym punktem jest Borovnyák-tető, a najniżej położonym obszarem jest dolina rzeki Sajó (110–120 m), leżąca na Wielkiej Niziny Węgierskiej. Budują ją młode osady plejstoceńskie i holoceńskie (żwiry, piaski, gliny i mułowce).

* Od linii równinnego obszaru Avas-Tetemvár w kierunku Diósgyőru krajobraz przechodzi w strefę wzgórz o wysokości 250-300 metrów, określany jako Niskie Góry Bukowe (Alacsony Bükk). W budowie geologicznej wyróżnić można trzeciorzędowe osady morskie – piasek, piaskowiec, margiel, glinę wraz z rozmieszczonymi pomiędzy nim pokładami węgla – oraz mioceńskie skały wulkaniczne, głównie tufy. Teren porozcinany jest potokami i innymi ciekami wodnymi.

* Od Diósgyőr mniej więcej do Lillafüred rozciąga się 400-600 metrowy stopień Środkowych Gór Bukowych (Középső Bükk), którego większa część zbudowana jest z triasowego wapienia, łupku, dolomitu oraz innych skały. Do charakterystycznych cech terenu należą formy krasowe.

* W Lillafüred rozpoczyna się najwyższy stopień okolic Miszkolca, wznoszące się na 600-900 metrów Wysokie Góry Bukowe (Magas Bükk), znane też jako płaskowyż Gór Bukowych (Bükk-fennsík). Budują je paleozoiczne i mezozoiczne osady morskie (wapień, łupek, dolomit) oraz skały erupcyjne (np. doleryt i porfir). Wznosi się stopniowo ze wschodu na zachód, a w jego wnętrzu powstały mniejsze i większe jaskinie.